Stanisław Konopka

Stanisław Konopka

• 
  24 maja 1896 – Pilzno, syn Karola i Izydory z Tyszyńskich
  
• 
  1906-1914 – gimnazjum filologiczne (klasyczne) w Rzeszowie z maturą
  
• 
  wstępuje do Związku Strzeleckiego.
  
• 
  sierpień 1914 – wstąpił do Legionów Polskich, 6-tygodniowe szkolenie w Krakowie
  
• 
  1916 – chorąży, podoficer sanitarny
  
• 
  1917 – podporucznik
  
• 
  jesień 1918 – rozpad armii, urlop w Krakowie, studia na Wydziale Lekarskim UJ
  
  • 
    Dzwon Zygmunta po powrocie do Krakowa
    
• 
  2 listopada 1918 – wstąpił do Legii Oficerskiej, wojna polsko-ukraińska
  
• 
  29 grudnia 1919 – porucznik podlekarz, kontynuacja studiów
  
• 
  1920-1921 – wojna polsko-bolszewicka
  
• 
  1922-1923 – kursy doskonalenia wojskowego
  
• 
  28 lutego 1925 – Ujazdów (do ’39): kierownik referatu biblioteki i wydawnictw w Wojskowym Instytucie Sanitarnym w Warszawie; potem Biblioteki i Muzeum Oficerskiej Szkoły Sanitarnej  Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
  
• 
  2 stycznia 1931 – stopień doktora medycyny (Lwów) (przeniesienia do lekarzy; awans na majora). Wcześniej miał absolutorium w Krakowie
  
• 
  1 lipca 1932 – redaktor Lekarza Wojskowego
  
• 
  6 marca 1936 – kierownictwo Oddziału Historii Medycyny w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
  
• 
  1937 – delegat na IV Międzynarodowy Kongres Medycyny i Farmacji w Bukareszcie
  
• 
  1939 – komendant Szpitala Polowego nr 14; komendant szpitala w Jarosławiu
  
  • 
    do wybuchu wojny: wydał 98 pozycji, w tym PBLek: 1925/26, 1926/27.
    
  • 
    Stan bibl. Wyszkolenia Sanitarnego: 127 tys. wol., 5 tys. starodruk., tysiąc tek rkps.
    
  • 
    Prywatny księgozbiór: 16 tys. tomów (dużo archiwaliów); katalogi, ekslibris
    
• 
  Po walkach: Lekarz w Szpitalu Ujazdowskim
  
• 
  8 stycznia 1943 – aresztowany przez Niemców, wywieziony do obozu w Majdanku, Groß-Rosen, w Litomierzycach; wrócił 29 maja 1945
  
• 
  8 czerwca 1945 - Organizacja Głównej Biblioteki Lekarskiej (prawnie: 1949)
  
  • 
    zbieranie dzieł różnych polskich i zagranicznych bibliotek (też zbiorów poniemieckich)
    
  • 
    w miesiąc po powstaniu: 26 tys. tomów
    
  • 
    sale Państw. Zakł. Higieny  remont dwóch budynków – na bibliotekę i magazyn
    
• 
  12 stycznia 1946 – habilitacja jako docent historii i filozofii medycyny
  
• 
  1954 – stopień profesora nadzwyczajnego, kierownictwo Katedry i Zakładu Historii Medycyny w Akademii Medycznej w Warszawie (do 1966)
  
• 
  31 grudnia 1970 – przejście na formalną emeryturę (39 lat kierowniczego stanowiska)
  
  • 
    GBL: ponad pół miliona woluminów, 1. 10-tka bibliotek lekarskich świata
    
  • 
    Następcy: Feliks Widy-Wirski, Janusz Kapuścik
    
• 
  3 września 1982 – Warszawa. Do ostatnich chwil żywo interesował się GBL i bibliografią lekarską – z XI tomem bibliografii XIX w. został pochowany – dotarła do niego już po zgonie i nie zdążył jej obejrzeć.
  

Janusz Kapuścik, kolejny dyrektor GBL, o Konopce: „Człowiek instytucja”; pisał o lekarzach, że „niektórych talent wiecznością obdarzył, | A wszystkich innych Konopka uwiecznił”. Kapuścik: Stanisław Konopka. Estreicher polskiej medycyny (1896-1982) na łamach Roczników Bibliotecznych ’84.

Lubił prace fizyczną, z pasji uprawiał przydomowy ogórek, „gustował w drwinie, a dowcip miał ostry i kolczasty”. Pracował od samego rana, a podwładnych obdarzał drobiazgami. Żona Jadwiga. Był kolekcjonerem, wygłosił nawet gawędę o lekarzach kolekcjonerach w 1965: Gawęda o zbiorach lekarskich i muzeach lekarskich.

Interesował się też: historią medycyny, nielekarską twórczością lekarzy, lekarskimi listami i rycinami, drukami o Polsce i Polakach wydanymi za granicą, varsavianami, drukami ulotnymi i bibliofilskimi

• 
  Polska Bibliografia Lekarska za lata 1945-1965 (bieżąca) (21 roczników, 41 tomów) – w zasadzie od 1925/26; był też tom w ’28, potem regularnie od ’38 (wyszły 3 tomy do wojny). w ’83 ukazała się Polska Bibliografia lekarska za okres WŚ w l. ’39-’45.
  
  • 
    Kontekst: Przegląd Piśmiennictwa Lekarskiego Polskiego Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego (wobec niepewności konty­nuacji Przeglądu K. wydał PBLek 1925/26 – 122 s., 1513 poz.; ukł. krzyżowy)
    
  • 
    O bibliografii lekarskiej i analizie bibliograficznej – wystąpienie we Lwowie, Omawiające potrzebę rocznej bibliografii lekarskiej, obliczenia o stratach czasu
    
• 
  Polska Bibliografia Lekarska XIX wieku (retrospektywna) (14 tomów)
  
  • 
    Pierwowzór: Słownik lekarzów polskich Stanisława Kośmińskiego
    
• 
  Materiały do Polskiej Bibliografii Lekarskiej za lata 1901-1930.
  
• 
  Bibliografia pediatrii polskiej i opieki nad dziećmi (zniszczona w ’44)
  
• 
  Monografia o Karolu Kaczkowskim (zniszczona w ’44)
  
• 
  Bibliografie osobowe: Karola Kaczkowskiego, Józefa Piłsudskiego (’25), Władysława Osmólskiego i innych
  
• 
  Bibliografie tematyczne:
  
  • 
    Służba zdrowia w legionach polskich (’36)
    
  • 
    Polskie piśmiennictwo z zakresu medycyny lotniczej (’38)
    
  • 
    Bibliografia prac polskich z zakresu gruźlicy (’26-’28)
    
• 
  Redakcja czasopism
  
  • 
    Od 1920 – codzienny 4-stronicowy Komunikat Sytuacji Sanitarnej.
    
  • 
    Lekarz wojskowy. W tym: Służba zdrowia i medycyna wojskowa. Komunikat bibliograficzny  Komunikat Biblioteki Podręcznej i Muzeum Historycznego Oficerskiej Szkoły Sanitarnej (załącznik do Lekarza Wojskowego)
    
  • 
    Pamiętniki Zjazdów Naukowych (’35), Tętno medycyny (’33) 2-tyg też bibliografia med.
    
  • 
    Revue de la Presse Medicale Polonaise 1932-1933 dead – streszcz. dla obcokrajowców
    
  • 
    Archiwum Wojskowej Służby Zdrowia, od 1939
    
  • 
    Biuletyn Głównej Biblioteki Lekarskiej (’52-’71)
    
  • 
    Archiwum Historii Medycyny
    
• 
  Medycyna i medycy w starych anegdotach i fraszkach. Warszawa ’31, ’37.
  
• 
  Karabin i nosze. Wspomnienia lekarzy i farmaceutów z lat 1914-1920. T. 1 (brak kontynuacji).
  
• 
  Polski słownik medyczny (’81); współpraca z Witoldem Doroszewskim nad SJP.
  
• 
  Praca w redakcji Polskiego Słownika Bibliograficznego
  

• 
  Janusz Kapuścik: Twórca Głównej Biblioteki Lekarskiej i bibliograf – Stanisław Konopka (1896-1982). W: Bibliotekarze polscy we współczesnych wspomnieniach : Z warsztatu bibliografa. Warszawa 1991.
  
• 
  Tadeusz Marcinkowski: Profesor Stanisław Konopka (1896-1982) : założyciel i pierwszy dyrektor Głównej Biblioteki Lekarskiej oraz autor wielotomowej Polskiej Bibliografii Lekarskiej. Szczecin 2000.
  
• 
  Halina Dusińska: Stanisław Konopka 1896-1982 : zarys monograficzny. Warszawa 1995.
  
• 
  Stanisław Konopka: Polska Bibliografia Lekarska XIX wieku. Tom 1: A-B. Warszawa 1974.
  
• 
  Wikipedia, Internet.