31 marchewkowe pole 40 marco polo

Z nadzieją niecierpliwą w duszy

Kiedy bez słów Towarzysz Stalin

Na mapie fajką strzałki ruszy

Krzyk jeden pomknął wzdłuż granicy

I zanim zmilkł zagrzmiały działa

To w bój z szybkością nawałnicy

Armia Czerwona wyruszała

Zdumiona spyta Europa

Jak to? To chłopcy Mołotowa |

I sojusznicy Ribbentropa |x2

Sztandar wolności okrył chwałą

Głowami polskich posiadaczy

Brukują Ukrainę całą

Pada Podole w hołdach Wołyń

Lud pieśnią wita ustrój nowy

Płoną majątki i kościoły

I Chrystus z kulą w tyle głowy

We wspólną pięść co dech zapiera

Nieprzeliczone dzieci Soso |

Niezwyciężony miot Hitlera |x2

Już wolny Żyd i Białorusin

Już nigdy więcej polska ręka

Ich do niczego nie przymusi

Nową im wolność głosi "Prawda"

Świat cały wieść obiega w lot

Że jeden odtąd łączy sztandar

Gwiazdę sierp hakenkreuz i młot

Gdy stary ląd w zdumieniu zastygł

I święcić będą nam potomni |

Po pierwszym września siedemnasty |x2

a

Fis⁷

e

a

H H⁷

G

a e | a e

a

Fis⁷

e

a

H H⁷

G

a e | a e

a

Fis⁷

e

a

H H⁷

G

a e | a e

Na kei piękne panny stoją w oczach błyszczą łzy

Kapitan w niebo wlepia wzrok ruszamy lada dzień

Płyniemy tam gdzie słońca blasku nie mąci nocy cień

Wielorybów cielska groźne są lecz dostaniemy je!

A więc krzycz oho! Odwagę w sercu miej!

Wielorybów cielska groźne są lecz dostaniemy je!

Bo prędzej w lodach kwiat zakwitnie niż wycofam się

No nie płacz mała wrócę tu nasz los nie taki zły

Bo da dukatów wór za tran i wielorybie kły

Na łodziach co zwisały już z harpunem każdy stał

I dmucha tu i dmucha tam ogromne stado w krąg

Harpuny wiosła liny brać i ciągnij brachu ciąg!

Bo śmiały harpunnik uderza weń

(2)

a e C e a

a e a e

a e C e a

e d a G a

a G a G a

e d a G a

a e C e a

e a e

a e C e a

e a e

e a e

a G a G a

e d a G a

Noc się coraz wyżej wznosi

Strumień drobną falą błyska

Czyjś głos w leśnej ciszy prosi:

Żeby były takie dni że się przy Nim ciągle jest

Żeby był przy tobie ktoś kogo nie zniechęci droga

Abyś plecak swoich win stromą ścieżką umiał nieść

Płomień twarz ci zarumieni

Usiądziemy razem blisko

Jedną myślą połączeni

Spójrz jak gwiazdy w dół spadają

Spójrz jak drży kosodrzewina

Góry z tobą wraz wołają

F G

F G
C a F G

C a F G

C a F G

F G

F G

C a

F G

F G

Na przesłuchaniu wziął czterysta pałek

Konieczny był tu bezpośredni przymus

Śledztwo da skutek jeśli jest wytrwałe

Bez końca przecież nie może się trzymać

Zwinięty w szmatę leży sztandar ciała

Szarpie go w strzępy ptaszysko dwugłowe

Krwią pokreślona pleców karta biała

Na niej napis "nie powiem nie powiem..."
W końcu z ciebie Levittoux tryśnie zeznań zdrój

Zaznasz knuta dzień po dniu pęknie upór twój

Chciałeś uciec Levittoux coś ci słabo szło

Krzycz do ostatniego tchu nas nie wzruszy to

Mniej boli ogień niźli ran płomienie

Dziś sobie takie rozścielę posłanie

Co moją celę w jeden krzyk zamieni

Skąpo tu światła Moskale mi dali

Ale wystarczy żeby spłonął człowiek

Patrzcie jak długo ten więzień się pali

Już nic nie powie nie powie…

Ból szybko wsiąka w kamień cytadeli

Po incydencie tym rozkaz wydano

By więźniom światła nie dawać do celi

a

H H⁷

e

a

e
a | e a⁶

H H⁷ e | e H⁷

a | a e

a

H H⁷

e

a

e
a | e a⁶

H H⁷ e | e H⁷

a | a e

Zagraża państwu w jego spokój godzi

Inspiratorów wkrótce wykryć da się

Wciąż niepoprawni Polaczkowie młodzi

Ten Levittoux był hersztem jak się zdaje

Przez niego w dusze sączy się trucizna

Śledztwo prowadźcie zgodnie ze zwyczajem

W mig się przyzna prędko się przyzna

Gdy wspólników podasz tu sercu będzie lżej

Milczysz panie Levittoux nie unikniesz kar

Młodzież wiodłeś ty ku złu smuci się nasz car

Żeby krzyk każdy wytłumić dokładnie

Błogosławiony kto przejdzie tę próbę

A kto się złamie przekleństwo nań spadnie

Logika dziejów nakłada kajdany

Sprawiedliwości zgrzytają zasuwy

I ciągle jedna myśl tłucze o ścianę:

"Nic nie mówić nie mówić nie mówić..."

Gdy cię pozbawimy snu wszystko powiesz nam

Miejże rozum Levittoux próżny jest twój trud

Żadnej strawy nie dać mu by go złamał głód

a

H H⁷

e

a

e
a | e a⁶

H H⁷ e | e H⁷

a | a e

a

H H⁷

e

a

e
a | e a⁶

H H⁷ e | e H⁷

a | a e

Ukląkł rzępoląc na skrzypkach wędrowny grajek ubogi

Od czasu do czasu grający bezzębne otwierał wargi

To przekomarzał się z Bogiem to znów się korzył bez skargi

Po coś mi dał taką skrzypkę co jeno tumani i mami?

Że sobie rzępolę jak mogę że daję li na co mnie stanie

A jeszcze bardziej chroń mnie i od najmniejszej zawiści

Że są na świecie grajkowie pełni szumniejszych liści

Żem człowiek jest przede wszystkim i niczym więcej jak człekiem

Spraw w końcu bym przy tej kapliczce obok tej wiejskiej drogi

Klękał i grywał na skrzypkach wędrowny grajek ubogi

eDe

D e

aeDe
D e

D e

D e

D e

D e

W którą ślepą skierujesz ulicę?

Ile razy palce sobie przytnę

Nim się wreszcie klamki uchwycę?

By otworzyć drzwi do twego serca

Które przeszło już tyle zawałów

Czy nikogo więcej nie obudzą

W twym imieniu oddane wystrzały?

Zbrojna po zęby od morza do morza

I nie chcę także by cię uważano

Za perłę świata i wybrankę Boga

Chcę tylko domu w twoich granicach

Bez lokatorów stukających w ściany

Gdy ktoś chce trochę głośniej zaśpiewać

O sprawach które wszyscy znamy

By twym mózgiem byli i sumieniem?

Kto z przyjaciół pokaże mi blachę

Kładąc rękę na moim ramieniu?

Czy twój język nadal pozostanie

Arcyszyfrem nie do rozwiązania?

Kiedy wreszcie zaczniesz odpowiadać

Na najprostsze zadane pytania?

Za zasłoną flag i transparentów?

Ile lat mi będziesz przypominać

Rozpędzony burzą wrak okrętu?

Tą litanią się do ciebie modlę

Bardzo bliska jesteś i daleka

Ale jest coś takiego w tobie

Że pomimo wszystko wierzę czekam

a d

F G

a d

F G
a d

G C

a d

a d

a d

a d

F G

a d

F G
C F C

a d

F C

C F C

F C

Nie strwoży śmiałych żaden trud

Pójdziemy razem do zwycięstwa

Gdy ramię w ramie stanie lud

Za każdy kamień twój Stolico damy krew |

Warszawskie dzieci pójdziemy w bój |

Gdy padnie rozkaz twój |

Poniesiem wrogom gniew! |x2
Powiśle Wola i Mokotów

Ulica każda każdy dom

Gdy padnie pierwszy strzał bądź gotów

Jak w ręku Boga złoty grom

Stolico synów swoich sław

Że stoją wraz przy Tobie wierni

Na straży twych żelaznych praw

Niech płynie w niebo dumny śpiew

Wierzymy że nam Sprawiedliwy

Odpłaci za przelaną krew

e

C

a
D

e

C

G

e

D

e

C

Pewnie tam gdzie błyszczą w słońcu Jeruzalem białe ściany

Pewnie myślisz że w świątyni zniewolony pan twój czeka

Abyś przybył go ocalić abyś przybył doń z daleka

Przemierzałem puste sale pana twego nie widziałem

Pan opuścił święte miasto przed minutą przed godziną

W chłodnym gaju na pustyni z Mahometem pije wino

Strzegą go wysokie wieże strzegą go Mahometanie

Pan opuścił święte miasto na nic poświęcenie twoje

Po co niszczyć białe mury po co ludzi niepokoić?

Porzuć miecz i włócznię swoją i jedź ze mną i jedź ze mną

Bo gdy szlakiem ku północy podążają hufce ludne

Ja podnoszę dumnie głowę i odjeżdżam na południe

fis H

fis H

D E

D E
fis H

D E

fis H

D E

D E

Rosomak wyrusza na łów

Powietrze tu czyste i niebo przejrzyste

I gniewnych nie słyszy się słów

Jeśli byłeś powrócisz tam znów

Powietrze tu czyste i niebo świetliste

I gniewnych nie słyszy się słów

Zakwitła od brzegu po brzeg

Nad stepów purpurą głos leci ku górom

I wraca od gór jako szept

I noce gorące od gwiazd

Ty trawo na stepie nie oddałbym ciebie

Za żadne z pyszniących się miast

Zadudni coś wyjdę na próg

Popatrzę czy łania po prerii ugania

Czy kopyt doleciał mnie stuk

Gdzie znajdzie oparcie wasz koń

I oczy przysłońcie i na horyzoncie

Szukajcie gdzie stoi mój dom

F G C

F C F
C F

C

F B

F G C

F C F
F B

F G C

F B

F G C

F C F
F B

F G C

F B

Przyjdę do Ciebie gdy będzie świt

Żeby się upić błękitem chabrów

Żeby zrozumieć błękitne sny

Bo w moich oczach jest jeszcze cień

Który mi kiedyś dziad mój zostawił

Gdy rozstrzelany był każdy dzień

Przyjdę do Ciebie w rozkwicie dnia

Żeby popatrzeć w zwierciadło nieba

Żeby dosięgnąć błękitu dnia

Bo w moich oczach jest ciemność drzew

Którą mi kiedyś dziad mój zostawił

Gdy musiał nosić w plecaku gniew

Przyjdę do Ciebie w pogodny czas

Żeby zrozumieć że tam wysoko

Może być miliard zwyczajnych gwiazd

Bo w moich oczach granatów pęk

Które mi kiedyś dziad mój zostawił

Bym nigdy nie znał co znaczy lęk

d A⁷

d g

d A⁷ d

g C F d

g A⁷ d

d A⁷

d g

d A⁷ d

g C F d

g A⁷ d

d A⁷

d g

d A⁷ d

g C F d

g A⁷ d

Idę za kraj walczyć wśród rodaków koła

I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga |

Nigdy nie zapomnę jak mi jesteś droga |x2

Tobiem winien miłość a Ojczyźnie życie

Pamiętaj żeś Polka że to za kraj walka |

Niepodległość Polski to twoja rywalka |x2

Być Ojczyźnie wiernym a kochance stałym

I choć przyjdzie zginąć w ojczystej potrzebie |

Nie rozpaczaj dziewczę zobaczym się w niebie |x2

C

C⁷ F | C a E F

C

C⁷ F | C a E F

C

C⁷ F | C a E F

C

C⁷ F | C a E F

C

C⁷ F | C a E F

C

C⁷ F | C a E F

Spoglądam na zegarek chyba spóźnię się

I wtedy wiem że coś wydarzy się
Wybiła północ wszyscy ludzie pewnie śpią

A dźwięki tej melodii coraz ciszej brzmią

Ogniska blask rozświetla twoją twarz
Śpiewaj razem z nami jejejeje a może teraz łołołoło

Znów będzie nam wesoło łoło szabudibu dibudaj

Śpiewaj razem z nami jejejeje a może teraz łołołoło

Znów będzie nam wesoło łoło szabudibu dibudaj

Spoglądam wciąż na ciebie ty nie widzisz mnie

A w oczach masz morze i szum drzew
Wybiła północ wszyscy ludzie pewnie śpią

A dźwięki tej melodii coraz ciszej brzmią

Ogniska blask rozświetla twoją twarz
Śpiewaj razem z nami…

e

C D

e

C D

C D

C D
G

e

C D
G

C D

Bo zwierząt chór prowadził spór co znaczy być szczęśliwym

Bo zwierząt chór prowadził spór co znaczy być szczęśliwym
Więc szary miś kudłaty miś pomedytował krótko

"Szczęśliwym być to miodek pić i mieć porządne futro"

"Szczęśliwym być to miodek pić i mieć porządne futro"
"Pracować wciąż i piąć się wzwyż" orzekła mała mrówka

A ślimak rzekł: "Mieć własny dom z garażem i ogródkiem"

A ślimak rzekł: "Mieć własny dom z garażem i ogródkiem"
Przyleciał kos i zabrał głos, i rzekł, niewiele myśląc:

"Szczęśliwym być to z losu drwić i gwizdać na to wszystko"

"Szczęśliwym być to z losu drwić i gwizdać na to wszystko"
Zasępił się posępny sęp i rzecze zasępiony

"A czy ja wiem szczęśliwszy ten kto ma silniejsze szpony"

"A czy ja wiem szczęśliwszy ten kto ma silniejsze szpony"
A polny wiatr obieżyświat przyleciał z końca świata

"Szczęśliwym być to znaczy żyć nie robić nic i latać"

"Szczęśliwym być to znaczy żyć nie robić nic i latać"
Aż w końcu ktoś na pomysł wpadł wśród sporów i dociekań

"A może by a może tak zapytać też człowieka?"

"A może by a może tak zapytać też człowieka?"
I właśnie tu aż mówić wstyd skończyła się ballada

Bo człowiek siadł w zadumę wpadł i nic nie odpowiadał

Bo człowiek siadł w zadumę wpadł i nic nie odpowiadał

H e H e

H e H e

H e H e

H e H e

H e H e

H e H e

H e H e

H e H e

Bronią się chłopcy od Parasola

Choć na tygrysy mają Visy

To warszawiaki fajne chłopaki są

Pręż swój młody duch pracując za dwóch

Czuwaj wiaro i wytężaj słuch

Pręż swój młody duch jak stal

Sanitariuszki – morowe panny

A gdy się kula trafi jaka

Poprosisz pannę – da ci buziaka

Intendentura różne muzyki

Gotują zupę czarną kawę

I tym sposobem walczą za sprawę

Bo w pierwszej linii nadstawia głowę

A najmorowszy z przełożonych

To jest nasz Miecio w kółko golony

Szkopy się złoszczą krew ich zalewa

Różnych sposobów się imają

Co chwilę szafę nam podstawiają

Za każdym razem dostają baty

I już jest blisko taka chwila

Że zwyciężymy i do cywila

G⁷ C

G C

G C
C

G⁷

C

G⁷ C G C

G⁷

C

G⁷ C G C

G⁷

C

G⁷ C G C

G⁷

C

G⁷ C G C

G⁷

C

G⁷ C G C