Instytut Zdrowia Publicznego Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum Szczegółowy program i plan studiów stacjonarnych drugiego stopnia Zdrowie Publiczne

1. Wie jakie jest znaczenia medycyny pracy dla zdrowia publicznego, zna zależności między szeroko pojmowaną pracą a szeroko pojmowanym zdrowiem

2. Zna strategie i metody działań zapobiegania negatywnym wpływom pracy na jej wykonawcę i środowisko

3. Zna czynniki patogenne związane z pracą, choroby zawodowe i parazawodowe oraz problemy wypadkowości

4. Posiada ogólną wiedzę na temat rozpoznawania patologicznych skutków wykonywania pracy oraz orzekanie związku przyczynowego w tym zakresie, podstaw prawnych dla rekompensowania strat zdrowotnych zaistniałych w związku z wykonywaniem pracy

5. Posiada wiedzę na temat znaczenia i zasad organizacji pracy oraz ergonomicznej antropocentrycznej optymalizacji układu człowiek-praca-środowisko

6. Potrafi wyszukiwać i analizować informacje dotyczące wpływu pracy na zdrowie oraz przedstawić wyniki swojej pracy w formie prezentacji multimedialnej

7. Potrafi zaproponować rozwiązanie konkretnego problemu działając w ramach zespołu ergonomicznego

8. Potrafi wykorzystać zasady ergonomii dla zwiększenia bezpieczeństwa w pracy i poza pracą

9. Posiada umiejętności aktywnego poszukiwania potencjalnych ergonomicznych uwarunkowań błędów medycznych w systemie opieki zdrowotnej
Kompetencje społeczne - Student/ka:

10. Jest przygotowany do pracy w ergonomicznym zespole interdyscyplinarnym

11. Ma świadomość swoich możliwości w zakresie prewencji schorzeń związanych z pracą

wykład

ćwiczenia: 15

- sporządzenie prezentacji: 10 godz. - 0,4 ECTS

- przygotowanie do egzaminu: 20 godz. - 0,6 ECTS

Efekt 9 - Prezentacja

Efekt 10-11 - Egzamin testowy

Wynik testu:

74-78% poprawnych odpowiedzi - ocena 3,0

79-84% poprawnych odpowiedzi - ocena 3,5

85-90% poprawnych odpowiedzi - ocena 4,0

91-95% poprawnych odpowiedzi - ocena 4,5

96-100% poprawnych odpowiedzi - ocena 5,0

• 
  Marek K. (red.) (2001), Choroby zawodowe, wybrane rozdziały, PZWL, Warszawa
  
• 
  Levy BS, Wegman DH (eds.), Occupational Health, Lippincot William
  
• 
  Koradecka D. (red.) (1997), Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, CIOP, Warszawa
  

Materiały rozdawane

• 
  Pokorski J. (2009), Skrypt Medycyna pracy dla studentów zdrowia publicznego, Kraków
  

1. Ma pogłębioną wiedzę na temat tworzenia, realizacji i oceny wpływu programów społecznych i profilaktycznych na zdrowie

2. Planuje, wdraża, monitoruje, ewaluuje i ocenia programy w obszarze zdrowia publicznego, działalności profilaktycznej, informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej

3. Potrafi pracować w grupie nad strategią wybranego problemu dotyczącego zdrowia publicznego integrując wiedzę teoretyczną z praktyką
Kompetencje społeczne - Student/ka:

4. Potrafi współpracować z agencjami rządowymi i organizacjami pożytku publicznego w działaniach na rzecz poprawy stylu życia społeczeństwa i profilaktyki chorób cywilizacyjnych

dr Julia Łosiak-Pilch- współkoordynator

mgr Agnieszka Kopeć - współkoordynator

mgr Marcin Grysztar

ćwiczenia: 30

- przygotowanie się do zajęć: 25 godz. - 1 ECTS

- sporządzenie prezentacji i projektu: 25 godz. - 1 ECTS

- przygotowanie i prowadzenie zajęć (edukacja zdrowotna) dla licealistów: 30 godz. - 1 ECTS

w zespołach 3-5 osobowych, opracowywanie i prezentowanie materiałów edukacyjnych,

Ocena 2: student nie prezentuje pogłębionej wiedzy na temat tworzenia, realizacji i oceny wpływu programów społecznych i profilaktycznych na zdrowie.

Ocena 3: student prezentuje pogłębioną wiedzę na temat tworzenia programów społecznych i profilaktycznych na zdrowie.

Ocena 4: student prezentuje pogłębioną wiedzę na temat tworzenia, realizacji programów społecznych i profilaktycznych na zdrowie.

Ocena 5: student prezentuje pogłębioną wiedzę na temat tworzenia, realizacji i oceny wpływu programów społecznych i profilaktycznych na zdrowie.
Efekt 2

Ocena 2: student nie potrafi zaplanować, wdrożyć, monitorować, dokonać ewaluacji i oceny programów w obszarze zdrowia publicznego, działalności profilaktycznej, informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej.

Ocena 3: student potrafi poprawnie zaplanować, wdrożyć, monitorować, dokonać ewaluacji i oceny programów w obszarze zdrowia publicznego, działalności profilaktycznej, informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej.

Ocena 4: student potrafi samodzielnie i poprawnie zaplanować, wdrożyć, monitorować, dokonać ewaluacji i oceny programów w obszarze zdrowia publicznego, działalności profilaktycznej, informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej.

Ocena 5: student potrafi w pełni samodzielnie i poprawnie zaplanować, wdrożyć, monitorować, dokonać ewaluacji i oceny programów w obszarze zdrowia publicznego, działalności profilaktycznej, informacyjnej, edukacyjnej oraz szkoleniowej.
Efekt 3:

ocena 2: Student, wraz z grupą, nie potrafi przygotować projektu kampanii społecznej/programu edukacyjnego, adresowanej do wybranej grupy społecznej.

ocena 3: Student, wraz z grupą, potrafi przygotować podstawowy projektu kampanii społecznej/programu edukacyjnego, adresowanej do wybranej grupy społecznej.

ocena 4: Student, wraz z grupą, potrafi przygotować zaawansowany projektu kampanii społecznej/programu edukacyjnego, adresowanej do wybranej grupy społecznej.

ocena 5: Student, wraz z grupą, potrafi przygotować kompleksowy projektu kampanii społecznej/programu edukacyjnego, adresowanej do wybranej grupy społecznej.
Efekt 4:

ocena 2: student nie posiada umiejętności współpracy ze środkami masowego przekazu, lokalnymi społecznościami, a także organizacjami pozarządowymi.

ocena 3: student posiada umiejętność współpracy z wybranymi środkami masowego przekazu, lokalnymi społecznościami, a także organizacjami pozarządowymi.

ocena 4: student posiada umiejętność współpracy ze środkami masowego przekazu, lokalnymi społecznościami, a także organizacjami pozarządowymi.

ocena 5: student posiada umiejętność współpracy ze środkami masowego przekazu, lokalnymi społecznościami, a także organizacjami pozarządowymi, a także skutecznie identyfikuje organizacje współpracujące i wskazuje istotne aspekty współpracy.

Edukacja jako instrument zmiany postaw i zachowań zdrowotnych. Zasady planowania programów edukacji zdrowotnej. Diagnoza potrzeb edukacyjnych. Strategie i modele edukacji zdrowotnej. Metody, techniki i pomoce stosowane w edukacji zdrowotnej. Reklama społeczna: problemy definicyjne, obszary oddziaływania reklamy społecznej, cele, funkcje i zadania reklamy społecznej, rodzaje reklamy społecznej, zastosowanie mechanizmu dysonansu poznawczego w reklamie społecznej, podstawowe grupy docelowe i techniki oddziaływania.

Opracowanie zajęć z edukacji zdrowotnej (scenariuszy zajęć) dot. różnych problemów zdrowotnych dla osób zdrowych, jak również wybranych grup pacjentów, dostosowanych do różnych grup wiekowych (dzieci/młodzież/dorośli/osoby starsze). Analiza wykorzystania mediów w edukacji zdrowotnej (prasa, radio, telewizja, Internet). Zastosowanie wybranych technik do pomiaru postaw i diagnozowania potrzeb edukacyjnych. Zastosowanie różnych metod i technik do pracy z grupą (dostosowywanie do określonych grup i warunków organizacyjnych). Kampanie społeczne – stosowane strategie. Reklama społeczna – przegląd badań dot. skuteczności, mechanizmów oodziaływania.

Analiza i ocena wybranych kampanii społecznych. Zaprojektowanie jednej kampanii społecznej.

• 
  Cylkowska-Nowak M. (red.) (2008), Edukacja zdrowotna: możliwości, problemy, ograniczenia. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań
  
• 
  Jacenik B. (red.) (2010), Komunikowanie społeczne w promocji i ochronie zdrowia. Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie, Warszawa
  
• 
  Kościńska E. (2010), Edukacja zdrowotna seniorów i osób przewlekle chorych. Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz
  
• 
  Ogińska-Bulik N, Miniszewska J. (red.) (2012), Zdrowie w cyklu życia człowieka. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź
  
• 
  Piasecka A. (2008), Komunikowanie wartości zdrowia w polskich kampaniach społecznych - wymiar edukacyjny. Wydawnictwo: Adam Marszałek, Toruń
  
• 
  Zadworna-Cieślak M, Ogińska-Bulik N. (2011), Zachowania zdrowotne młodzieży – uwarunkowania podmiotowe i rodzinne. Difin, Warszawa
  
• 
  Wojnarowska B. (2007), Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki. PWN, Warszawa
  

Literatura uzupełniająca:

• 
  Doliński D. (2003) Psychologiczne Mechanizmy Reklamy. GWP, Gdańsk
  
• 
  Kozłowska A. (2011), Reklama: techniki perswazyjne. Oficyna Wydawnicza - Szkoła Główna Handlowa, Warszawa
  
• 
  Kulik TB., Wolny B., Pacian A. (red) (2008), Edukacja zdrowotna w naukach medycznych i społecznych. Cz. 1, Zagrożenia zdrowia - profilaktyka - wychowanie zdrowotne. [Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie], Stalowa Wola, Lublin
  
• 
  Lewicki C. (2006), Edukacja zdrowotna: systemowa analiza zagadnień. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów
  
• 
  Wierzchoń M., Orzechowski J. (red) (2010), Nowe trendy w reklamie. Wydawnictwo SWPS Academica, Warszawa
  

1. Student opisuje problemy zdrowotne i społeczne charakterystyczne dla starzejącej się populacji oraz ich znaczenie dla polityki zdrowotnej

2. Student określa potrzeby osób starszych w zakresie świadczeń medycznych i opiekuńczych oraz sposoby ich pomiaru

3. Student przedstawia zalecenia polityki europejskiej odnośnie starzenia się w aktywności

4. Student przedstawia strategie promocji zdrowia osób starszych

5. Student opracowuje wskaźniki jakości opieki nad osobami starszymi

6. Student zastosowuje uzyskaną wiedzę przygotowując program zmierzający do poprawy jakości życia ludzi starszych

7. Student prezentuje ugruntowane wiedzą poglądy na temat problematyki starzenia się społeczeństwa

mgr Marcin Grysztar - współkoordynator

mgr Agnieszka Kopeć - współkoordynator

ćwiczenia

ćwiczenia: 10

- przygotowanie się do zajęć: 5 godz. - 0,1 ECTS

- sporządzenie prezentacji: 5 godz. - 0,1 ECTS

- przygotowanie do kolokwium i uczestnictwo w nim: 11 godz. - 0,3 ECTS

Efekt 2. kolokwium,

Efekt 3. kolokwium,

Efekt 4. ocena pracy warsztatowej w grupie,

Efekt 5. ocena pracy warsztatowej w grupie,

Efekt 6. prezentacja studenta,

Efekt 7. prezentacja studenta.

Efekt 1 - 3. Na ocenę 2 - student powinien uzyskać wynik punktowy kolokwium stanowiący 0-60%, na ocenę 3 - 61-73%, na ocenę 4 - 74-86%, na ocenę 5 - 87-100%.

Efekt 4 - 5. Na ocenę 2 - student nie współpracuje w grupie i nie potrafi wykonać zadania samodzielnie, na ocenę 3 - student uczestniczy w pracy lecz jest mało aktywny, a zadanie nie zawiera poważnych błędów, na ocenę 4 - student aktywnie współpracuje w grupie i rzetelnie realizuje zadanie, które jest wykonane poprawnie, na ocenę 5 - student bardzo dobrze współpracuje w grupie, jest aktywny, wykazuje się innowacyjnością, potrafi uzasadnić swoje pomysły/poglądy, zadanie wykonuje bezbłędnie lub prawie bezbłędnie.

Efekt 6 - 7. Na ocenę 2 - student nie potrafi w najprostszy sposób zaprezentować zadanych zagadnień, na ocenę 3 - student prezentuje zagadnienia w sposób "suchy", pozbawiony własnej interpretacji i niekompletny, na ocenę 4 - student prezentuje zagadnienia w sposób całościowy i poprawny, jednak pozbawiony własnej wizji, na ocenę 5 - student potrafi efektywnie zaprezentować zadane zagadnienie, przedstawić swoje poglądy i interpretację oraz wizję rozwiązania lub programu.

W ramach przedmiotu przedstawiane zostaną również główne dokumenty europejskiej polityki dotyczącej zdrowia osób starszych (Active Aging, Silver Paper). Ponadto omawiane zostaną tzw. wielkie zespoły geriatryczne w kontekście promocji zdrowia (na przykładzie zapobiegania urazom), budowania wsparcia dla opiekunów rodzinnych (na przykładzie otępienia), zapewnienia jakości opieki, realizacji standardów opieki (np. kompleksowej oceny geriatrycznej) oraz edukacji zdrowotnej.

• 
  Synak B. (red.) (2002), Polska starość, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk
  
• 
  Szczerbińska K. (red.) (2006), Dostępność opieki zdrowotnej i pomocy społecznej dla osób starszych w Polsce, Wyd.UJ, Kraków
  
• 
  Grodzicki T., Kocemba J., Skalska A. (red.) (2006), Geriatria z elementami gerontologii. Via Medica, Gdańsk
  
• 
  Cruz-Jentoft A.J., Franco A., Sommer P., et al. (2009), European silver paper on the future of health promotion and preventive actions, basic research and clinical aspects of age related disease, Endokrynologia Polska, 60 (5)
  
• 
  Szczerbińska K. (2006), Systemowe działania w celu poprawy jakości opieki nad osobami starszymi - przykład InterRAI, w: Zeszyty Naukowe Ochrony Zdrowia, Zdrowie i Zarządzanie, Tom 4, Nr 1, s.83-97
  
• 
  Szczerbińska K. (2005), Kompleksowa ocena geriatryczna i działania podejmowane przeciw wykluczeniu osób starszych przebywających w placówkach opiekuńczych na przykładzie Francji, w: Praca zbiorowa pod red. H. Frąckiewicz (red.) Zapobieganie wykluczeniu społecznemu, Wyd. Akademii Ekonomicznej, Katowice, 175-190.
  
• 
  Marchewka A, Dąbrowski Z, Żołądź JA. (2012) Fizjologia starzenia się. Profilaktyka i rehabilitacja. PWN, Warszawa (wybrane rozdziały)
  
• 
  Straś-Romanowska M. (2011), Późna dorosłość. W: J. Trempała (red.) Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki. PWN, Warszawa s. 326-350.
  
• 
  Zając-Lamparska L. (2011) Wspomaganie funkcjonowania ludzi starzejących się. W: J. Trempała (red.) Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki. PWN, Warszawa, s. 419-431.
  
• 
  Szczerbińska K, Wilczek-Rużyczka E. (2010) Jak promować zdrowy styl życia i zmieniać zdrowotne zachowania osób starszych. Zdrowie i Zarządzanie, Kraków
  

Literatura uzupełniająca:

inne, wyselekcjonowane materiały edukacyjne są przekazywane studentom podczas zajęć.