Publiczne Gimnazjum w Wiśniewie Scenariusz uroczystości z okazji otwarcia sali gimnastycznej

Publiczne Gimnazjum w Wiśniewie

Scenariusz uroczystości z okazji otwarcia sali gimnastycznej –

część artystyczna

Motto:

Szkoła jest dla nas powodem do dumy,

Mamy dla niej serce – nie tylko rozumy!
Uczeń II

Choć o szkole każdy myśli co innego,

To wszyscy wnet dojdą do wniosku jednego:

Że choć w szkole nudno i źle bywa może,

To bez niej sto razy i nudniej, i gorzej.

Bo szkoła to miejsce takie najdziwniejsze,

Które z lat upływem staje się piękniejsze,

I najcudowniejszą mają ją w pamięci

Nie ci, co tu chodzą – ale absolwenci!

Uczeń I:

Skoro szkoła takie dla nas ma zasługi,

To mamy okazję dzisiaj spłacić długi

I w jej murach teraz urządzić przyjęcie!

Niech będzie wesoło i hucznie przy święcie!
Uczeń II:

Na wszelki wypadek oraz dla zachęty,

Przygotowaliśmy miejsce na prezenty
Uczeń I:

Już ktoś tu nadchodzi i nawet coś dźwiga!

Miejsce na prezenty może się więc przydać!

Wchodzi miłośniczka jęz. polskiego (poetka) siada w ławce i czyta lub pisze.

Ja nie tylko grzecznie na lekcji uważam

Podziwiam pisarzy i wieszczów poważam,

Lecz sama się staram, by zdobyć laury

Na polu poezji i literatury.

Pisuje romanse, sztuki, pamiętniki,

Ale mi najlepiej wychodzą wierszyki.

A więc w dni dzisiejszym, prócz życzeń najszczerszych

Chcę darować szkole kilka moich wierszy.
(Może przeczytać swój krótki wiersz i złożyć „ paczkę” w miejscu na prezent)
Uczeń I:

Ty szkolna poetko, rozgość się tu z nami.

Razem już na innych gości poczekamy.

Tych wierszy przeczytać – chyba nie zdążymy,

Bo znów ktoś nadchodzi. – Czy dobrze widzimy?
Uczeń II:

Goście wyglądają raczej egzotycznie.

Może delegacje są to zagraniczne?

Ruszają się dziwnie w strojach fantastycznych…

Są to stroje w stylu rapo - historycznym.

Chcemy was nauczyć w tej podniosłej chwili,

Jak historię można muzyką umilić.

Kiedy przyjdziesz już do budy,

Masz historię – stare nudy.

Niechaj głowa cię nie boli,

Bo to nauka dobrze szkoli:

II:

Że nie każdy wielki człowiek

Miał poukładane w głowie

I niejeden król wspaniały

Zbierał w szkole same pały.

Więc nie wkuwaj dat i przyczyn,

Jakby sobie belfer życzył,

Bo w historii wielu znanych

Wcale nie edukowanych.
Ref. Nas historia nie przeraża,

Chociaż lubi się powtarzać (2razy)

Teraz nadstaw pilnie ucha.

I uważnie nas posłuchaj.

To historia o Wiśniewie,

Wiele osób o niej nie wie.

By nie poszedł czas na straty,

Tu ważniejsze padną daty:

Jeden, osiem, siedem i dwa

Wiśniew – pierwszą szkołę ma.

Jeden, dziewięć zero pięć,

To w pamięci musisz mieć.

Strajki były we wsi w mieście,

Aż Rosjanie znikli wreszcie.

Ref. Nas historia nie przeraża,

Chociaż lubi się powtarzać. (2 razy)

IV:

Chociaż szkoła była we wsi,

Wszyscy nie mogli się zmieścić

A więc ją rozbudowano.

Godnie rataja witano.

Wszystko byłoby wspaniale,

Gdyby wojny nie było wcale

V:

Lecz w czterdziestym piątym w maju

Był już pokój w całym kraju.

Bo te wojny i rozejmy

Tylko szarpią ludziom nerwy.

A sześć klas to już za mało,

A więc osiem klas powstało.

Ref. Nas historia nie przeraża,

Chociaż lubi się powtarzać.

Po co uczyć się o królach,

Kiedy jest prezydentura

Mieszko pierwszy czy Jan trzeci

Zaraz z głowy ci wyleci.

Za, to nasz Bolesław Chrobry

To nasz patron bardzo dobry.

Mamy w szkole także sztandar,

Od lat wielu piękny to dar.

VII:

A dzisiejszy dzień wesoły

To otwarcie nowej szkoły

Żeby, wszyscy święto mieli

J choć raz se odpoczęli

Ref. INNY.

VIII:

I tak nam we wniosku wyszło:

Jaka szkoła – taka przyszłość.

Raper II:

W święto naszej szkoły przynosimy w darze

Znakomity pomysł, szczyt uczniowskich marzeń:

By naukę historii połączyć z muzyką

I uczniów zachęcić tą nową techniką

Nie tylko do żmudnych ćwiczeń umysłowych,

Ale także zajęć rytmiczno – ruchowych.
Raper III:

Prehistoria w jazzie, song o okupacji,

Argentyńskie tango świetne dla sanacji,

Heawy metal dobry pod walki klasowe

A do konstytucji – tło rockendrolowe.

W rytmie rege łatwo przełkniesz szlak bojowy,

A czas współczesny – to koncert rockowy.
Raper I:

Każdy uczeń szybko do swej głowy wciska

Nawet liczne daty – byle w rytmie disca.

W końcu wszyscy same dobre stopnie mają,

Bawią się cudownie i szkołę kochają!
Uczeń I:

Dziękujemy bardzo tu w imieniu szkoły

Za pomysł odkrywczy i bardzo wesoły.

Takie nowatorstwo nie martwi nas wcale,

Bo zamiast klasówek będą festiwale.
Uczeń II:

Właśnie się pojawia tłum kolejnych gości!

Co reprezentują? – Nie ma wątpliwości!
Zespół z układem choreograficznym.
Uczeń III:

Świetnie, dopisuje wam wigor sportowy,

Choć w szkole bywają nie tylko zawody.
Zawodnik – z zespołu:

Chęci mamy wiele, lecz kondycję niską.

System oświatowy winię za to wszystko.

Wciąż mamy za mało lekcji gimnastyki,

A przez to złe w sporcie światowym wyniku.
Zawodnik – z zespołu:

Na zgrabne sylwetki także szans nie mamy,

Wystarczy popatrzeć na nasze postawy!

To, co ćwiczeniami żmudnie poprawimy,

To w za małych ławkach prędko pokrzywimy.

Choć boiska wkoło, w szkole plaga gości

Platfusów, skoliozy oraz otyłości.
Zawodnik: - z zespołu:

Więc dla naszej budy dziś w prezencie mamy

Idealny wzorzec właściwej postawy.

(Zza sceny wnoszą szkielet z pracowni biologicznej i składają wśród prezentów.)

Życzymy gorąco aby szkoła cała

Wreszcie go z sukcesem w swych uczniów wdrażała.

Robi się tu coraz tłumniej oraz gwarniej,

Aż miło, że tylu uczniów się tu garnie.
Uczeń II:

Właśnie się następni przybysze zjawiają,

Nawet jakieś dary ze sobą dźwigają.

Czy oni są aby tej szkoły uczniami?

Jesteśmy znanymi tutaj artystami.

By umysłu sobie zbytnio nie marnować

My wolimy tańczyć, śpiewać, recytować.

My – to awangarda raczej zbuntowana,

Ale artystyczną przyszłość mamy w planach
3 osoba:

Chcemy pójść sławnego artysty śladami.

Może jest Olbrychski drugi między nami,

Linda albo Konrad lub choćby Pazura.

Dziś, zamiast spektaklu, mamy uwerturę,

ułożoną zręcznie na flety bez dziurek!

Przyjmijcie, ten prezent z dzisiejszej okazji

Jako dowód wielkiej artystów fantazji.
„Polka Wiśniewska” – piosenka w wykonaniu „aktorów” teatrzyku.

I: Na świetlicy w tej szkole, w tej szkole w tej szkole

Jest teatrzyk wesoły, wesoły jest.

Dużo tutaj się dzieje, się dzieje, się dzieje

Bo pomysłów jest wiele hej, hej, hej, hej.
II: Prosto z lekcji pędzimy, pędzimy, pędzimy

Nowe sztuki tworzymy, tworzymy, hej.

Pani Ania z uczniami, z uczniami , z uczniami, z uczniami ćwiczy testy z gestami hej, hej, hej, hej.
III: Każdy aktor się stara, się stara, się stara

Żeby dostać Oskara, Oskara hej

Wymyślamy kostiumy, kostiumy, kostiumy

Scenografię i rymy, hej, hej, hej, hej

Jest harmider i próba i próba jest

Dużo przy tym jest śmiechu, jest śmiechu, jest śmiechu

Krzyku wrzasku i trzasku hej, hej, hej, hej

Żeby zdobyć oklaski, oklaski hej

Nasza szkoła wspaniała, wspaniała, wspaniała

Pierwsze miejsce dostała, hej, hej, hej.

Przed wejściem za nami jeszcze tłum się kręcił

W nim sami wrzaskliwi i nie wyrośnięci!
Uczeń II:

To gromadą całą przybyły pierwszaki!

Jakże bez nich mógłby obejść się dzień taki?
(Wbiega korowód pierwszaków, krąży po scenie w rytm piosenki na melodię Muminki, dzieci mogą śpiewać refren.)
Wszędzie ich pełno zawsze jest

I w każdą dziurę wcisną się,

Bo najruchliwsze w świecie są,

Jak wiatr po korytarzach mkną –

Nasze pierwszaki!

Nasze pierwszaki!
Liczą mozolnie już do trzech

I bez mamusi mażą się.

Kulfonów nastawiały rój,

A nie dostają wcale dwój
Nasze pierwszaki!

Nasze pierwszaki! Ref: 2 razy
Ma—ma—ma—ma—ma

Ma—ma—ma—ma—ma

A—a—a—a—la

A—a—a—a—la

Ala—ma—ma—ma—ma

A—a—a—a—la — As! (ref.: 2 razy)
Chociaż dość mamy pierwszych klas,

One zastąpią kiedyś nas.

Pierwszakiem byłeś kiedyś sam,

A więc niech rosną zdrowo nam –

Nasze pierwszaki,

Nasze pierwszaki,

Nasze pierwszaki,

Nasze pierwszaki...
Pierwszak I:

Nasza droga szkoło, choć cię krótko znamy,

My, pierwszoklasiści, bardzo cię kochamy,

A więc dziś ci serce dajemy i wierszyk,

Żebyś pamiętała zawsze o najmniejszych.
Pierwszak II:

Dajemy ci także, bo nam tu wesoło,

Laurkę uśmiechów — nasza pierwsza szkoło!

{Dzieci pokazują prezenty — duże serce z piernika i laurkę, zanoszą je na miejsce.)
Uczeń I:

Bardzo wielu gości juz się uzbierało,

No i trzeba przyznać — prezentów niemało.

Choć, gdy na nie spojrzeć, to od razu widać,

Ze nie bardzo mogą się do czegoś przydać.

Więcej juz korzyści my ze szkoły mamy

Niż jej przynosimy pożytku i chwały.
Uczeń II:

Taki juz los budy, wciąż odpłaca sercem.

Za niewielkie dary - oddaje nam więcej.

Że się źle staramy — to przykład nienowy.

Na szczęście coś jeszcze mamy tu dla szkoły!
Uczeń I:

Czy poznajecie?(wchodzi uczeń przebrany za patrona szkoły)

Jam szkoły patronem!

Bolesław Chrobry wita Was z ukłonem.

Razem z uczniami szybko czas leci,

Więc miałem nadzieje, że znają mnie dzieci.

Mieszkam sobie godnie w portrecie na ścianie,

Od dawna czekałem na takie spotkanie.

Dobrze też słyszałem, co tutaj głosicie

Bardzo sobie chwalę wspólne z wami życie.

I zamierzam zostać w szkole waszych marzeń,

Klika rad praktycznych składam w zamian w darze.
DO UCZNIÓW

Słuchajcie uważnie, prześwietni uczniowie

Jestem bardzo stary, ale to wam powiem:

Szanujcie wy zawsze swych nauczycieli.

Dosyć się już przez was tutaj nacierpieli.

Chociaż na reformy się uodpornili.

Kolejnych wybryków by już nie przeżyli.
ŚWIETLICA/ kuchnia/

Słyszałem, że młodzież najchętniej pożera pizzę,

czisburgery, popcorn i hot – dogi

W nowej stołówce zje posiłek smaczny i niedrogi.

Bo gdy uczeń głodny i w brzuchu mu burczy,

To się robi tępy, rozum mu się kurczy.

Kucharki pomyślą (zadbają), co do kotłów włożyć.

By już głodem nikt tu nie musiał się morzyć.

Częstom słyszał w szkole i pojąć nie mogłem,

Jak bez hal sportowych radzi sobie młodzież.

Dziś lekcje w – fu – (dzięki opatrzności)

Mogą się odbywać w pełnej przejrzystości,

Więc pełni zapału, werwy i ochoty

Bierzcie się solidnie do swojej roboty.

Niechaj nowa sala ducha walki wzmaga

I w biciu rekordów kolejnych pomaga.
Dyr.

I Pani Dyrektor niech tutaj zostanie.

Choć ma dostatecznie już nerwy stargane.

I plany działania wszystkich nam pokaże

Jak zmienia tę budę – w szkołę naszych marzeń.

Wtedy nam zazdrościć zaczną tego wszędzie,

Bo jak w Ameryce w naszej szkole będzie.
Bo z Wiśniewem żartów nie ma – raz urzeknie i zatrzyma.
Uczeń I:

Uroczysty moment na życzenia teraz

My najlepiej wiemy, co maja zawierać

Życzymy ci szkoło w dniu święta twojego

By nikt nie żałował czasu tu spędzonego.
Osoba II:

Abyś zawsze była życzliwa i szczera

Tak, jak wyciągnięta ręka przyjaciela.
Osoba III:

Byśmy pamiętali nawet przez lat wiele,

Czego nas uczyli tu nauczyciele.
Osoba IV:

I to ziarno wiedzy, teraz w nas zasiane,

Było kiedyś plonem obfitym zebrane.
Osoba V:

Aby to światełko tu w nas rozniecone,

Zawsze wskazywało jasną życia stronę.
Osoba VI:

I wiodła nas tylko drogami prostymi

Do tego, co ludzi szczęśliwymi czyni.
Osoba VII:

By z czasu upływem rdzą się nie pokryły

Te pierwsze uczucia, co się tu zrodziły.
Osoba VIII:

Aby przyszłość była dla ciebie łaskawsza,

Byś się wreszcie stała o wiele bogatsza.
Osoba IX:

I by cię zwyczajnie było na to stać

Co byś jeszcze chciała swoim dzieciom dać.
Osoba X:

I naukę taką zrozumieć musimy:

Robiąc coś dla szkoły – dla siebie robimy.
Osoba XI:

Miej serce dla szkoły, łatwo się przekonasz

Że sercem ci także odpłaci się ona!
Wszyscy:

Miej serce dla szkoły ...