W których komórki organizmu
Pobieranie 191.31 Kb.
|
Zaawansowanie kliniczneOcena zaawansowania klinicznego mięsaków tkanek miękkich oparta jest na systemie TNM, poszerzonego o stopień złośliwości histologicznej G (wg AJC i UICC, 1987). Według tej klasyfikacji wyróżniamy następujące parametry prognostyczne: G – stopień złośliwości histologicznej: G1 – niski G2 – średni G3 – wysoki T – wielkość guza: T1 – guz < 5 cm T1a – guz umiejscowiony ponad powięzią powierzchniową, bez jej naciekania T1b – guz umiejscowiony poniżej powięzi powierzchownej lub powyżej z równoczesnym jej naciekaniem T2 – guz > 5 cm N – regionalne węzły chłonne: N0 – brak przerzutów N1 – obecne przerzuty M – przerzuty odległe: M0 – brak przerzutów M1 – obecne przerzuty W związku z powyższymi parametrami rokowniczymi ustalono następujące grupy zaawansowania klinicznego: IA – G1 T1 N0 M0 IB – G1 T2 N0 M0 IIA - G2 T1 N0 M0 IIB - G2 T2 N0 M0 IIIA- G3 T1 N0 M0 IIIB- G3 T2 N0 M0 IVA- G1-3 T1-3 N1 M0 IVB- G1-3 T1-3 N0-1 M1 Klasyfikacja mięsaków tkanek miękkichMięsaki można uszeregować według ich budowy morfologicznej. W klasyfikacji bierze się pod uwagę główny, dominujący kierunek różnicowania. Określenie typu histologicznego wymaga często wykonania dodatkowych badań immunohistochemicznych (patrz: Diagnostyka). Najczęściej występującymi mięsakami tkanek miękkich należą: liposarcoma (20%), leiomyosarcoma (18%), malignant fibrous histiocytoma (17%), fibrosarcoma (10%) i sarcoma synoviale (7%).
Włókniakomięsak histiocytarny jest nowotworem o złym rokowaniu. Większość chorych z tym rodzajem mięsaka niestety umiera. Tłuszczakomięsak (liposarcoma) - nowotwór złośliwy wywodzący się z adipocytów. Powstaje w głębokich tkankach miękkich lub w trzewiach. Często występuje na kończynach dolnych i w jamie brzusznej. Jest dobrze ograniczonym guzem o niskiej lub wysokiej złośliwości. Typ o niskiej złośliwości:
Typ o wysokim stopniu złośliwości:
Kostniakomięsak (łac. osteosarcoma, inaczej mięsak kościopochodny) - złośliwy, pierwotny nowotwór tkanki kostnej. Rozpoznawany jest najczęściej u pacjentów płci męskiej w wieku od 12 do 24 lat, choć zdarza się również w wieku podeszłym. Pierwotny guz lokalizuje się zwykle w kościach długich tworzących staw kolanowy (przynasada dalsza kości udowej i przynasada bliższa kości piszczelowej). Ta lokalizacja dotyczy około 50% pacjentów. Inna częsta lokalizacja to bliższy odcinek kości ramiennej. Kostniakomięsak rozwija się najczęściej na podłożu zdrowej kości, ale może również powstać w miejscu wcześniejszych zmian łagodnych: dysplazji włóknistej, zawału kostnego, choroby Pageta, wyrośli chrzęstno-kostnej. Przerzuty odległe szerzą się drogą krwionośną, lokalizują się najczęściej w płucach i w chwili rozpoznania choroby obecne są u ponad połowy pacjentów. Chrzęstniak mięsakowy (chrzęstniakomięsak, łac. chondrosarcoma) jest złośliwym nowotworem tkanki chrzęstnej. Wyróżniamy kilka wariantów tego nowotworu, różniących się lokalizacją, przebiegiem i wiekiem zachorowania. Chrzęstniakomięsak częściej występuje w dorosłym lub starszym wieku. Chrzęstniakomięsak centralny najczęściej dotyczy chorych w wieku 40-50 lat; wariant jasnokomórkowy w wieku 25-50 lat, mezenchymalny - od 10 do 40 lat, odróżnicowany od 30 do 60 roku życia, powierzchowny - 30-40 lat. Zachorowania na wariant przykostny nie wykazują podobnego wzrostu zachorowań w żadnej dekadzie życia. Oczywiście, nie można wykluczyć wystąpienia określonego wariantu nowotworu poza tymi przedziałami czasowymi. Pobieranie 191.31 Kb.
|